ΝΤΟΥΚΟΥ-ΝΤΟΥΚΟΥ

ΝΤΟΥΚΟΥ-ΝΤΟΥΚΟΥ-ΝΤΟΥΚΟΥ-ΝΤΟΥΚΟΥ
Εχετε ξανακουσει πιο ωραιο ηχο?
Μιλαμε για γελιο κ κλαμα μαζι... Τοσο πολυ που παρασυρθηκε ο γιατρος που δεν τον εχω για πολυ συναισθηματικο!
Ο Κουνελος βουρκωσε... Τωρα καταλαβε τι σημαινει!
Ολα καλα λοιπον, δεν υπαρχει αποκολληση,εκλεισε. Και η εγκυμοσυνη μας μια χαρα. Βαρανε τυμπανα οπως λεει ο γιατρος..
Νομιζα πως η πιο ωραια μερα της ζωης μου ηταν ο γαμος μου...Υστερα πως ηταν το ακουσμα της εγκυμοσυνης...Αλλα σαν το ακουσμα της καρδιας του μωρου μας δεν εχει!
Φιλια πολλα κ θα τα λεμε πιο ευχαριστα κ πιο συχνα τωρα πια....
Μονο χαρες σε ολους!

ΛΙΓΗ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΜΟΝΗ

Ξερω... εχω πολλες μερες να γραψω...
Αλλα μας φαγανε οι αγωνιες...
Την Κυριακη που μας περασε πηγαμε στον καινουριο γιατρο, ειδαμε το μωρο μας αλλα δυστυχως δεν το ακουσαμε...
Μεγαλωσε... αλλα καρδουλα δεν ακουστηκε...
Καναμε 2 ενεσουλες στην βδομαδα που μας περασε κ σημερα στις 11 θα παμε με την ελπιδα να ακουσουμε μια δυνατη καρδουλα...
Αυτο περιμενω κ υστερα θα το πω παντου πως περιμενω το πιο ομορφο κ υγιες μωρο στον κοσμο! Τι χαζομαμα θεε μου!!!!
Θα σας πω τα νεα αργοτερα...

Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ!!!!

Λοιπον... μιλησαμε κ με τον γιατρο..
Ο οποιος τηλεφωνικως, μας τα βγαζει ολα καλα και μας κλεινει ραντεβου για την ερχομενη Τριτη!

Ελα ομως γιατρε μου, που η μαμα Αλικη δεν αντεχει τετοια αναμονη και θελει και 2η γνωμη?!!!

Ετσι κ εγω για να μαθεις... κανονισα ραντεβου με αλλο γιατρο!
Χαχα! Κ οποιος νικησει!

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΚΟΜΗ...

Ακομα μια μερα...

Αντε! Ως αυριο θα σκασω...
Πρωι-πρωι θα τηλεφωνησω στον γιατρο.
Δεν θα αντεξω πολυ παραπανω... κ δεν ξερω αν πρεπει να παω να μας τσεκαρει... και να μην χρειαζεται εγω θα παω!
Εκεινος ειπε την αλλη Τεταρτη , ακριβως 15 μερες απο την μερα που πηγα,
για να δουμε εξελιξη του baby...

Aχ αυτο το baby....Εχετε ακουσει που λενε:
"Για σενα θα πεθανω... Για σενα θα αρρωστησω...
Για σενα θα τρελαθω..." χαχαχα

Πληρης τρελα κ αφασια!
Ουτε σημερα εχουμε τιποτα αρνητικο ΕΥΤΥΧΩΣ!!!!

Μακαρι τα εμποδια να σταματησαν εδω...
Το αιματακι μας χαθηκε και το μωρακι μας να τρεφετε κ να μεγαλωνει καλα.

Δεν θελω τιποτα αλλο, υγιει κ ευτυχισμενα παιδια.
Μονο αυτο ευχομαι... Τα υπολοιπα θα τα χτισουμε μονοι μας...

Ραντεβου σε λιγο στην παραλια με τις κοπελες,
τις ηδη μαμαδες χαρουμενες κ ευτυχισμενες!
Παω να ακουσω καμια συμβουλη κανενα καλο λογο...
Πως ισως τις φοβιες μου τις ειχαν κ αλλες.. που τα λατρεμενα τους παιδακια ηρθαν στον κοσμο για να τις "ταλαιπωρουν" τωρα...
Ας λενε αυτες παιδι μου, ΤΕΤΟΙΑ ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ ΤΗΝ ΘΕΛΩ Κ ΕΓΩ!!!!!

3 ΜΕΡΕΣ ΜΕΤΑ...

Να' μαστε λοιπον εδω...
Πρεπει να πω τα πραγματα απο την αρχη γιατι μπερδεψα τους παντες.

Να λοιπον πως εχουν τα πραγματα:
Η επισκεψη στον γιατρο μας εβγαλε ασπροπροσωπους, ναι το αποτελεσμα ειναι θετικο αν και το καταλαβαμε πολυ συντομα και πανω απο 20 ημερων δεν ειμαστε.

Τα σημαντικα ομως ειναι αλλα και αυτα ειναι που μας καινε.
Υπαρχει μια κυστη οπως ειδαμε η οποια ειναι πολυ μεγαλυτερη απο το μωρο μας,
28 mm δηλαδη, ενω το ζουζουνι μου μια τελιτσα ειναι, και αυτο που μου ειπε ειναι πως πρεπει να προσεξουμε λιγακι, να ενυσχησουμε το κυημα-ετσι το ειπε-και ολα θα πανε καλα ωστε να εχουμε ενα υγιες εμβρυο. Η απαντηση βεβαιως μια :
" θα κανω τα παντα γιατρε για το μωρο μου".

Κατεβηκαμε στο χημειο, καναμε κ την χωριακη μας η οποια βγηκε θετικοτατη και απο την δικη μας χαρα χοροπηδαγε και η χημικος!
Η οποια παρεπιμπτωντος μου εσπασε 2 φλεβες αλλα... κυρια!
Με τετοια αποτελεσματα δεν την μαλωσε κανενας!

Βρισκομαστε λοιπον 3 μερες μετα με μεγαλη συγκινηση, χαρα, ανυπομονησια και τρελα να περιμενουμε εναγωνιως την Δευτερα να μιλησουμε με τον γιατρο ο οποιος θα μας διαφωτησει για τα υπολοιπα.
Τα χαπακια μας τα περνουμε, τα υποθετακια μας το ιδιο, προσεχουμε, κοιμομαστε αρκετα (αλλα αν θελαμε ας καναμε κ αλλιως, με την υπνηλια που μας δερνει),
προσπαθουμε για καλη ψυχολογια, εχουμε στηριξη κ συμπαρασταση απο τον Κουνελο, τον οποιο εφαγε η αγωνια να μιλησει με τον γιατρο απο οτι καταλαβα,
αλλα καλα να παθει ας ερχοταν μαζι!!! :P

Κατα τα αλλα κρουσματα δεν εχουμε, οι σταγονιτσες το αιμα χαθηκαν απο προχθες κιολας και ολα πανε κατ'ευχην.

Μας εμεινε η χαρα την οποια ομως δεν μπορουμε να μοιραστουμε με πολλους (εκτος της οικογενειας) μηπως και μας ματιασουν!
-Κολπα της κουμπαρας βλεπεις αυτα- Τι να πω εγω?
Η κοινη θνητη μανα που μονη εννοια εχω να πανε ολα καλα?
Τα παντα θα ακουσω και τα παντα θα κανω! Αν μπορω ας κανω κ αλλιως δηλαδη...

Παντως ρε παιδια αν γνωριζει κανεις τιποτα σχετικο βοηθηστε τον ασχετο, διαφωτιστε με γιατι με εχει φαει η αναζητηση στο ιντερνετ!
Δεν αντεχω αλλο, στην δουλεια ιντερνετ, σπιτι ιντερνετ,
να περασει το Σαββατοκυριακο ομαλα να μιλησω ξανα με τον "Θεο-γιατρο" να μου δωσει καμια απαντηση παραπανω γιατι θα σκασω!
Βεβαια απο την αλλη μερια λεμε οχι αγχος... Σωστο και αυτο!

Στις 10 θα παμε δουλεια, στις 2 θα ερθουμε πισω και θα κατευθυνθουμε προς θαλασσα μερια για γαληνη και ηρεμια σε απολυτη συμφωνια με την φυση..
Και ετσι θα περασει το Σαββατο και μενει η Κυριακη...

Τα λεμε και αυριο λοιπον!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ναι ειναι αληθεια, ειναι θετικο...
Το πιο υπεροχο συναισθημα στον κοσμο...
Φτανει ολα να πανε καλα και για μενα θα ειναι το ωραιοτερο ολων...
Μια αγαπη μοναδικη...
Θα δωσω κ την ζωη μου ακομα για να γινουν ολα πραγματοποιησιμα...
Περισσοτερα θα πω αλλη φορα γιατι ο ενθουσιασμος μου ειναι μεγαλος...

Σε ευχαριστω Θεε μου.

Η ΑΛΙΚΗ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ

Θα ηθελα να ξεκινησω διαφορετικα η αληθεια ειναι...

Θα πρεπει ομως να ξεκινησω ετσι...

Χθες ψαχνοντας για τα συμπτωματα εγκυμοσυνης επεσα πανω στην δρακουνα.

Με χαροποιησε ιδιατερα το γεγονος πως βρηκα ενα τροπο εκφρασης μεσω του blogger,ιδιαιτερα οταν ανακαλυψα ποσο ευκολο ειναι.

Οπως θα εχετε καταλαβει ηδη εχω καποια συμπτωματα που με κανουν να πιστευω πως ειμαι εγκυος στο πρωτο μας μωρακι και μαλιστα ενα μολις μηνα μετα τον γαμο μας...

Αυτο αληθεια ειναι υπεροχο, αν φυσικα επαληθευτει!

Ετσι λοιπον γραφω 2 μολις ωρες απο το ραντεβου με τον γυναικολογο μου και ειμαι γεματη αγωνια.

Ειπα να μεταφερω εδω το αγχος μου (συγνωμη) και την ανυπομονησια μου για καλα νεα...

Εννοειται πως θα χαρω πολυ να σας γραψω θετικα αποτελεσματα (οχι απλα θα χαρω, θα τρελαθω απο την χαρα μου)

Ελπιζω μονο να χαρει τοσο οσο εγω κ ο "Κουνελος" μου.

Φανταστηκατε να πεσει ξερος??? χαχαχα

Θα γελασει κ το παρδαλο κατσικι...